همه مذاهب اسلامي بر اين امر اتفاق نظر دارند که خروج مهديعليه السلام در آخر الزمان از امور غيبي است که بايد به آن اعتقاد پيدا کرد.
الف. از علماي شيعه
شيخ صدوق ميفرمايد: «ايمان شخص مؤمن به امام زمانعليه السلام بدون علم به احوال آن حضرت صحيح نخواهد بود. زيرا ايمان کسي که به قضيه مهدويت اعتقاد دارد به او نفعي نميرساند مگر در صورتي که عارف به شأن آن حضرت در زمان غيبت باشد». [1] .
ب. از علماي اهل سنّت
ناصرالدين الباني مينويسد: «همانا عقيده به خروج حضرت مهديعليه السلام عقيدهاي است ثابت و متواتر از پيامبر اکرمصلي الله عليه وآله که ايمان به آن واجب است، زيرا اين عقيده از امور غيب است که ايمان به آن در قرآن کريم از صفات پرهيزکاران شمرده شده است...». [2] .
عبدالمحسن بن حمد العباد مينويسد: «تصديق و اعتقاد به قضيه مهدويت، داخل در ايمان به رسالت پيامبر اکرمصلي الله عليه وآله است، زيرا از آثار ايمان به پيامبرصلي الله عليه وآله تصديق او است در اموري که به آنها خبر داده و نيز داخل در ايمان به غيبي است که خداوند متعال مؤمنين را به جهت ايمان به آن مدح کرده است...». [3] .
آيا حضرت موسي يک مصلح و نجاتبخش نبود